چکیده در حوزه حمل و نقل باردر راه آهن پس از برنامه ریزی استراتژیک یا بلندمدت، برنامه ریزی تشکیل قطارها در کنار زمانبندی حرکت قطارها مهمترین قسمت برنامه ریزی میان مدت را تشکیل می دهند. در حال حاضر در راه آهن ایران تشکیل قطارهای باری برنامه خاص و از پیش تعیین شده ای ندارد و صرفا از روش سعی و خطا استفاده می شود. به این معنی که پس از رسیدن تعداد خاصی واگن و مقایسه بین حالات محدودی از تشکیل قطار، یکی از این حالات انتخاب شده و قطار تشکیل می شود. با توجه به هزینه های بالایی که این نوع تشکیل بر راه آهن تحمیل می کند ، اهمیت بالای بهینه کردن تشکیل قطارها و برنامه ریزی آن آشکار می گردد. در رساله حاضر یک مدل ریاضی برای بهینه کردن برنامه ریزی تشکیل قطارها ارائه شده است. این مدل که از مدل " مارک کیتون " الهام گرفته شده است یک مدل صفر و یک بوده و هدف آن کمینه کردن هزینه تشکیل قطار و همچنین کاستن زمان استفاده از واگنها می باشد. این بهینه سازی با در نظر گرفتن محدودیتهایی نظیر تعداد واگن قابل حمل با یک قطار انجام شده است. علاوه بر آن، برای انتقال همه تقاضاها از مبدا به مقصد ، از سه دسته محدودیت دیگر نیز استفاده شده است. لازم به ذکر است تفاوت این مدل با مدل اصلی در ساده سازی آن و همچنین روش حل آن است. علاوه بر فرضیاتی که برای سادگی شده است، روند مدلسازی به صورت سیستماتیک در جداول اکسل آمده است و در پایان دو مثال واقعی آورده شده، که با نرم افزار lingo حل شده است. |